JULI 2019
In mijn bijzijn is de grond aangekocht……..
Een historisch moment.
7 arbeiders uit de kampung werken 6 dagen per week keihard aan de bouw van de nieuwe school. Voor het regenseizoen start moet het gebouw wind en waterdicht zijn……
Een enorme klus. Er wordt LOW BUDGET gebouwd. Alles wordt hergebruikt of evt verkocht om minder kosten te hebben. Bamboe is verkocht, hout wordt hergebruikt uit de omgekapte bomen. De betonmolen wordt niet gehuurd maar gratis geleverd en gerepareerd, ijzer wordt handmatig gevlochten ten behoeve van de aardbevingsbestendige fundering. Er is een waterput van 30 meter diep geslagen en de blauwe tanks zorgen nu voor watertoevoer.De grond is onder de prijs aangekocht…. De projectleider krijgt een arbeiders salaris van 6,00 per dag.
Eind augustus 2019
Met de eerste bijdrage van Wilde Ganzen van 9000 euro kunnen we onze schuld terug betalen aan de familie die alles heeft voorgeschoten in Indonesië en zijn de onderdelen voor het dak besteld bij de plaatselijke leverancier die dit uit Jakarta laat overkomen. Zo verdient hij er ook weer wat aan. De eerste week van september wil men het dak erop gaan zetten. Ramen en deuren worden al handmatig in elkaar gezet om het gebouw zo snel mogelijk wind en waterdicht te krijgen. In de nacht zijn de eerste regenbuien al gestart en we willen voorkomen dat er echt tropische buien de bouw vertragen of zelfs beschadigen. Dat kost geld en wij willen elke cent investeren in de school. Voor 20.000 euro proberen we het rond te krijgen. Een onmogelijke klus want de begroting gaf eigenlijk 23.000 euro aan. Maar iedereen gaat ervoor…
Begin september
De tijd dringt en deuren worden gemaakt en de start van het dak is ingezet. De regenbuien komen steeds vaker een bezoekje brengen… Met een minimaal budget zonder dat er geld overgemaakt wordt gaat men toch verder…
Echt niets wordt aan het toeval overgelaten. Bewoners zorgen voor eten en drinken van de arbeiders en die geven we dan een kleine vergoeding…
Eind september
de muren worden verfklaar gemaakt en … het dak gaat er op…
DECEMBER 2019…
Dinsdag 17 december vertrek ik opnieuw naar Indonesië. Mensen vragen mij of ik mijn reizen bekostig vanuit Stichtingsgelden. Dat doet mij enorm veel verdriet. Ik betaal alles zelf. Voor de bouw worden wij gesteund door fondsen en Wilde Ganzen. De dagelijkse kosten betalen wij uit giften en acties. Ook draag ik persoonlijk bij van mijn salaris als juf.
Aangekomen is er een 
vreselijk ongeluk gebeurd wat een schaduw trekt op de grote verrassing die ik later ga zien. Het gebouw is af en de opening is gepland in mijn bijzijn. Er wordt ondertussen nog hard gewerkt aan een groot waterreservoir voor de tijden van extreme droogte, de muur wordt afgemaakt en er wordt een toegangsweg gemaakt omdat de school midden in een bos is gebouwd. Zo was de grond erg goedkoop.
Op de afbeelding links ziet u op de voorgrond de watertoren die door vele mensen in de kampung gebruikt mag gaan worden. Er zijn watertappunten gemaakt vanuit deze toren die op het schoolterrein is gebouwd. Er is hiernaast tev
ens een enorm gat gemaakt voor watervoorraad als er overvloedig veel regen valt. Hier kunnen we een klein soort irrigatiesysteem gaan opzetten voor onze groentetuin die we op het terrein gaan maken.
Een ode aan de man die 
de bouw van de school heeft gestuurd maar ook het liefst 24 uur 7 dagen per week op de bouw zelf mee werkte. Papa van Satria die bij ons op school zit. Iedereen in de kampung helpt zo nodig vrijwillig mee omdat de betrokkenheid optimaal is. Dit geldt voor schoonmaken, eten geven tijdens de bouw, onderhoud of geven van materialen die men toevallig over heeft.
JANUARI 2020
Donderdag 3 januari is het gebouw officieel feestelijk geopend in het bijzijn van alle kinderen, ouders, juffen, bouwvakkers, omwonenden, overheidsfunctionarissen vanuit de sectie onderwijs in de regio midden Java, burgemeester, vrouwengemeenschap en een oude man die het gebouw kwam inwijden met rituelen.
Hier rechts op de foto ben ik te zien met de mensen vanuit de regionale overheid en de burgemeester. Hier wordt door Surat, een lid van de PWM, officieel een portie nasi kuning overhandigd aan mij als voorzitter van Yayasan Setetes Embun.
De kinderen voeren allerlei dansen op en onder het genot van enorm veel eten voor alle gasten is er een hele ochtend feest op school. Vele speechen en bedanken ons in Nederland voor de steun.
FEBRUARI 2020
Er wordt al een begin gemaakt met de speelplaats voor de school. Wat voor veel gelukkige kinderen zorgt. Ze ervaren voor het eerst in hun leven wat een klimtoestel is. Hieronder een filmpje met de compilatie van de afronding en feestelijkheden rondom de bouw.
MAART 2020
Ondanks de uitbraak van Corona en sluiting van onze school gaat men toch verder met de realisatie van de speelplaats. Het witte zand en de muren en bestrating was een hele investering maar wat zullen deze kinderen leren genieten van het spelen met zand en water…
Het jaar 2021 …….
Bijna een jaar later…..
Nog altijd is de school gesloten, maar elke dag komen er kinderen spelen. We hadden voor Corona uitbrak zo veel dromen. Een zwembad realiseren bij ons schoolgebouw om kinderen te leren zwemmen want dat zit er niet in voor een arm gezin. Dus meteen de organisatie van Ranomi Widojo benaderd maar Corona had zijn intrede al gedaan en steun was niet mogelijk. En wij moesten alle zeilen bij zetten om te voorzien van water, zeep en eten.
Maar dan ineens ergens in de loop van 2020 wordt Gunawan benaderd door de plaatselijke leverancier. Hij wil de stichting steunen door materialen op voorhand te geven als een soort lening. De arbeiders uit de kampung konden onder leiding van onze voorman voor weinig geld al starten. Iedereen staat altijd meteen klaar als het om onze stichting gaat. WAT DOE JE DAN ALS STICHTING, EEN DILEMMA……
We kunnen kinderen laten genieten in een zwembad, iets dat ze nog nooit gezien hebben, nog nooit geleerd hebben… Ze zullen niet langer het slachtoffer worden van een volgende Tsunami. We namen het risico en kunnen later altijd nog een actie houden en geld inzamelen. Ik heb persoonlijk nog een bijdrage gedaan en we sparen in de kampung als er kinderen komen zwemmen.
En nu een jaar later zwemmen er elke ochtend kinderen bij ons op school tegen betaling van 0,10 eurocent. Een droom kwam uit voor vele kinderen en dat betekent zo veel voor mij als moeder en als juf. En de rest van de lening, die komt wel goed na Coronatijd. We hadden minimale kosten voor dit project. 